ભૂતકાળમાં ભટકતી જીંદગી લજાય છે,
વર્તમાનનાં મુલાયમ ઘા કેમ રુઝાય છે ?
કરીને યાદ એ દિવસો મન મુઝાય છે,
જીવતી લાશ છું છતાં જીવન જીવાય છે.
ખુશીઓ સામે ઉભેલી મીઠું મલકાય છે,
આસુઓ સુકાવીને ઓળખ સમજાય છે.
દર્દ દબાવવાની કોશિષ જ્યારે થાય છે,
ત્યારે વાચા ટપક્તી ગઝલ રચાય છે.
કાંતિ વાછાણી
Tuesday, March 17, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)